A moitos nos gusta facer leña da árbore caída, porque é moi fácil. Non fai falla tirala ao chan, paso previo para facer pitelas dunha árbore. A ninguén se nos escapa que ademais tirar unha árbore rexa e forte, aparte de dar que facer, é perigoso, xa que nos pode caer enriba con consecuencias tráxicas.Por iso buscamos arbores que xa están no chan e logramos o que nos propoñemos: facer leña. Sin embargo moitas veces os que conquiren facer leña da arbore caída non teñen lareira nin cociña económica. A leña convirtese nun residuo da árbore, que moitas veces estorba.
Volvemos entón a coller o camiño fácil e deixamos a leña no mesmo sitio onde un dia houbo unha arbore caída, onde un día houbo unha arbore forte e ergueita.
Foto: Árbore caida esperando ser leña
14 comentarios:
E pensará a xente....para que imos mover o cú se enchufamos o radiador ou o forno eléctrico e da menos traballo.
Pero como ti ben sabes, todo é cíclico; e o que hoxe é árbol caido mañán pode ser a sombra que obscurece a quen antonte o pinchou. Somos materia e a materia sufre unicamente transformacións...
Ufff, que viñazo teño este ano, machiño!!!
Poucas son as casas que se construllen novas,fai un par de anos mais que agora polo menos no suroeste de galicia, que instalan cociñas de leña (ferro)é xa ás co bitroceramica,como te pos,.
Como ti ben dis ,nos tempos que corren,nos montes ai moita leña no chan e como si nadie a quixera,tamen che podo decir que eu teño montes e cando iba a vender uns piñeiros inda che daban algo e cortavana a semana siguinte como moito.
Hoxe en dia non che dan nada por ela e si chegas a un acordo espera dous ou tres anos pa cha corten.
Eu mailo meu queredisimo irma ibamos a leña os montes co remolque(sistema de transporte que poden tirar unha ou duas persoas)daquela nos montes non habia un bulleiro,nos ibamos as raices,asi como o les ,aunque che parezca estraño.
Ter leña era riqueza hoxe ai que ter petroleo je je je.
Non deixamos de ser animais gregarios e alá onde vai a maioría imos nós.
Graciñas por comentar polo meu blogo.
Artabria. Ti si que es boa, pero hai outros/as (como diria a Ministra) que fan leña ainda que non lles faga falla. I eso xa é moi malo de entender.
Chousa. É certo o que dis, pero hai a quen se lle pasa por alto unha e outra vez. E a eses, xustamente, poucas veces lles da sombra ninguén. Somentes a lápida cando morren (e algúns, por non ter nada por enriba, ata os incineran). O viño non será da ribeira do Incio??.
Brabido. Ata o petroleo serve para facer poderosos a moitos. O caso vai ser cando o petroleo se acabe.
Paideleo. Xustamente, onde vas Vicente....... Claro que hai algúns que lles gusta ir a contracorrente, e si para iso hai que arrasar co que se interpoña no seu camiño, arrasase.
Aqui, dende a Lonia, ti ben sabes, e neste mismo intre, teu curman facendo lume na lareira, e que... vaiche algo de friaxe, ainda que non e moita, un lumiño para asar unha costeliña non che esta nada mal. Tes que vir pasar un fin de semana con nos, e... cantos anos levamos decindo o mesmo??? ay nin que estiveramos tan lonxe.
Gustame a reflexion que deixaches nesta entrada, e para meditar :)
E ademais no che e nada sinxelo facer leña, ainda da traballo, o malo e que hai xente que ainda que lle custe, e ainda que non lle serva para nada, a facer leña, e canto mais pequenos os pitelos mellor. So polo pracer de desfacer.
Bicos e apertas para todos.
Da árbore caída calquera fai leña pero a cuestión é: ¿usamos machado ou serra eléctrica? Eh!!
Xa cambiarán as cousas, e habemos andar tolos a buscar leña, par un bo lume.
Por outra banda, que fácil é facer leña do árbol caído, en todalas facetas, o importante é aproveitarse e buscar unha presa fácil, chinchar de seguido, como ben dis aínda que non faga falla.
Bueno, estou certa da metáfora, pero non sei ben de que árbore falas...
Lin os comentarios, e cho xuro que estamos todos algo mal da cachola.
(que viñazo e ise que ten o chousa?)
E agora que comenza o verán tamén estarán baixo ameaza dos pirómanos.....
Ao marxe doutras connotacións que ten a coña de facer leña do árbol caido, non estaría demais aproveitar os residuos desa queima para abonar outros árboles. Sería un noble exercicio de sensibilidade coa natureza.
Non sei que propiedades poden ter as súas cenizas pero lembro a meu avó botándollas ao pé das maceiras, pexegueiros...
E enerxíanon se destrue, transformase. Aperta
es facil para los humanos hacer leña del arbol caido, sin miramientos y luego escondemos la mano, o nos sonrojamos
pois ainda nom consigo saber como se pode fazer lenha se nom é duma árvore caída...
beijos
Publicar un comentario