![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgok0h0CQtSOrp69_RGyn62j5g0czAeNkyWlS8jZqD5eORtU0QyfhWU4nHBuYvCVNKPkQ3n5eciXSHluiqJv8npYGCrYeZaXJfZ_bv4gdzQRf6LD9wiriMVN-ZS4HwSMKFy5yEgs7wk-fpX/s320/punto+geodesico.jpg)
As normas nacen coa promulgación, crecen enriquecéndose (con novas aportacions, con debates políticos ou técnicos), reprodúcense coa xurisprudencia e outras fontes de interpretación, e morren coas derogacións.
E sempre ha de haber uns controladores de que as normas pasen por todas estas fases naturais e que velen pola sua aplicación que, xunto con un réxime sancionador, aseguren o seu cumplimento por todos nós. E consigamos vivir todos dun xeito non anárquico. Parece un proceso lóxico.
Pero claro, cando quen ten que controlar que o fin sexa o cumplimento das normas contando con sancions como medio, se adica a colocar como fin a proposición de sacións empregando como medio, ou como excusa, o cumprimento das normas, entón complicase todo.
E complícase tanto que nin cumpren as normas os controladores nin os controlados. Vivimos todos un pasiño mais cerca da anarquía.
Foto: Penedo penado