tag:blogger.com,1999:blog-65782148054226360772024-03-13T00:15:01.374+01:00Disfruta da vidaVivir o dia a dia e un regalo que hai que disfrutar e compartir.Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.comBlogger53125tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-3824095829593633722010-01-02T00:35:00.004+01:002010-01-02T01:36:40.222+01:00¿Que é a felicidade?<a href="http://3.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sz6UuiaY48I/AAAAAAAAECg/5rK3FZb9hMU/s1600-h/Mans+escaralladas.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5421934528633037762" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sz6UuiaY48I/AAAAAAAAECg/5rK3FZb9hMU/s400/Mans+escaralladas.jpg" border="0" /></a>Esta pregunta, fácil de facer e difícil de contestar, fixolla unha muller a unha periodista que foi a pasar con ela uns dias mentres lle facía unha reportaxe. Ela facía esa pregunta porque creia que nunca fora feliz, e se algunha vez o fora non se percatara de tal cousa.<br />A periodista non lle soupo contestar. Non sabía que dicir. Considerábase feliz pero non sabía cal era a receita para poder selo.<br />Esta pregunta, na que nós reparamos pouco, ela se a facia moitas veces durante o dia. Vivia nun pequeno poblado de Bolivia, separada e con cinco fillos que tiña que sacar adiante aos cales lles quería dar todo o que ela non tivera. A sua casa era moi pequena, cálida, a pesar dos moitos grados baixo cero do exterior nese altiplano boliviano.<br />E o seu medio de vida era a explotación dunha mina abandonada (porque xa non era rentable) que había naquel lugar. Non tiña outro xeito de vivir. Só había pedras arredor dela. Pasaba xornadas eternas a centos de metros baixo terra, extraendo pedras coa única axuda das suas escaralladas mans e sen ningún tipo de medida de protección de riscos laborais.<br />Todo para sacar uns pesos que, despois de pagar a electricidade para manter a calidez do fogar, e os estudos dos seus pequenos, tan so lle quedaba para poder ir unha vez ao mes á cidade mais próxima (tres horas en autobús) para poder ducharse en auga quente ela e mais os seus pequenos. Era un dia moi especial para eles. Tamén mercaban algunha comida que se poidera conservar fora dun frigorífico.<br />Ás veces tiñan unha visita nalquel inhóspito lugar. A do seu ex-marido i ex-pai, borracho e con aires amenazantes, que lles entraba na vivenda de noite porque a porta de entrada non tiña pechadura nin era blindada, perturbando os seus poucos intres de verdadeiro descanso.<br />Aquela muller que se preguntaba si algunha vez fora feliz, a pesar de sospeitar que nunca o fora, entre lágrimas, non dubidaba nadiña á hora de meterse naquela mina abandonada que en calquer momento podía enterrala en vida, co fin de sacar adiante á sua familia.<br />Non sabía vivir doutro xeito, nunca saira daquel lugar infernal, pero sabía que os seus fillos tiñan que estudar para poder escapar daquel lugar e ter a oportunidade de vivir felices. Con ese esforzo diario arriscaba a sua vida colocandoa nunha diana, sen saber mentres arrancaba coas uñas as entrañas desa mina, si voltaría a ver a eses fillos que tanto quería e polos que tanto loitaba.<br />Non era feliz porque non sabía o que era ser feliz. Porque ningúen lle dicia que era a felicidade.<br /><strong>¡Feliz ano 2010 para todos!</strong><br /><br /><br /><br /><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;"><em>Foto: Mans en busca da felicidade.</em></span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;"><em>Si queres ver o programa </em></span><a href="http://play.cuatro.com/play/#/21-dias/ver/21-dias-en-la-mina"><span style="font-size:85%;"><em>preme aqui</em></span></a><span style="font-size:85%;"><em>.</em></span></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-13218279633562153202009-12-02T23:45:00.002+01:002009-12-03T00:26:57.090+01:00Metéronnola dobrada<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sxb3oFSFVmI/AAAAAAAAEB4/UpGjJaLwmgw/s1600-h/ricos-contra-pobres.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5410784270317082210" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 211px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sxb3oFSFVmI/AAAAAAAAEB4/UpGjJaLwmgw/s320/ricos-contra-pobres.jpg" border="0" /></a>Todavía estou a escoitar as palabras da Ministra de Cultura, ao pouco da sua toma de posesión, cando nos dicia a toda a sociedade que a finalización da guerra aberta entre internautas e sociedades xestoras de dereitos de autor pasaba por escoitar a todas as partes e chegar a unha solución consensuada. Non podía ser doutro xeito cando a carta de presentación do governo ZP é o talante.<br />Pois ben, dun xeito moi sutil e nun recunchiño (para ver si no-la colaban) do anteproxecto de lei de economía sostible, esa lei que pretende arranxar todos os nosos problemas dun plumazo, autorizase á propia ministra do consenso a que peche calquera web que vulnere algún dereito de propiedade intelectual, sin necesidade de orde xudicial.<br />Supoño que a estas alturas na SGAE estarán a facer unha boa festa, como marcan os cánones, os que cobran, claro.<br />E eu, que son moi ben pensado, estou CASE seguro de que, si esta iniciativa de lei vai adiante, os propios integrantes da SGAE (onde inclúo ata o porteiro e mailo apuntador) serán os primeiros en renunciar a todos aqueles ingresos que proveñen deses cánones, anteriormente citados, que surxiron pola ameaza que supuñan as novas tecnoloxias para o pan de todo-los, anteriormente citados, integrantes da SGAE (onde inclúo ata o porteiro e mailo apuntador), posto que esa ameaza xa non será tal e non se xustifica seguir cobrando por ditos conceptos.<br />Repito!!!. Eu son ben pensado. E se estivera errado entón seguirían sendo uns buítres carroñeiros, que comen toda a merda que lles facilita este governo tan talantoso.Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-15466937269458431202009-11-23T23:11:00.003+01:002009-11-23T23:57:36.118+01:00Cuestión de tamañoHoxe vin unha nova que chamou poderosamente a miña atención e que vos paso a relatar. A <strong>NSA</strong> (Axencia de Seg<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjuVCAgLy77LSzUrEMaCA_H6SG46QEuXz4Ou2L4AlKK_OyifKQUb5I5KLEBRGAtO1qr-N3AIB8tY85rDlld8RXJjVKNDDikIXaYi2SG5xndCLZFFETowZTJeamYsUsPq60kksgS7T002_e/s1600/DSC_0063.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407432667244034018" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjuVCAgLy77LSzUrEMaCA_H6SG46QEuXz4Ou2L4AlKK_OyifKQUb5I5KLEBRGAtO1qr-N3AIB8tY85rDlld8RXJjVKNDDikIXaYi2SG5xndCLZFFETowZTJeamYsUsPq60kksgS7T002_e/s320/DSC_0063.JPG" border="0" /></a>uridade Nacional de EE.UU), algo así como o CNI español, planea contruir un enorme centro de procesamento para almacenaren os datos das suas investigacións i espionaxe de telecomicacións. Ese centro tería unha capacidade, nada mais e nada menos, que de un <span style="color:#990000;">Yottabyte</span>.<br /><div>¿E que carallo é un <em>yottabyte</em>?. Fácil; un <em>yottabyte</em> é igual a 1024 <em>zettabytes; </em>un <em>zettabyte</em> é igual a 1024 <em>exabytes;</em> e un <em>exabyte</em> é igual a 1024 <em>pettabytes</em>; un <em>pettabyte</em> é igual a 1024 <em>terabytes</em> (esto xa me soa algo); e seguro que todos sabedes que un <em>terabyte</em> é igual a 1024 <em>gigabytes</em>. E dicir, un yottabyte equivale a 1.000.000.000.000.000 GB (ainda que me de vergoña dicilo, prometo que non son capaz de pronunciar de viva voz esta cifra).</div><br /><div>Mirade o astronómico deste cifra que todos os discos duros de todos os ordenadores domésticos do mundo non chegarían, todos xuntos, a unha capacidade de 1 zettabyte.</div><br /><div>Imaxinade un mundo no que todas as conversacións a través dun movil do mundo poideran ser almacenadas e ainda sobrara sitio para gardar fotografias por satélite de cada un dos nosos movementos.</div><br /><div>Visto así casi da gañas de botarse a temblar, pero non me neguedes que non se trata dunha forma de colonialismo ben moderna. Para que logo digan que o tamaño non importa.</div><div> </div><div align="center"><span style="font-size:85%;"><em>Foto: ¿Cantas pombas farían falla para transmitir un <strong>yottabyte</strong> de datos?</em></span></div><div> </div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-47328888348065373862009-11-12T17:29:00.002+01:002009-11-12T17:43:36.655+01:00Aniversario<a href="http://lapetiteenbelgique.files.wordpress.com/2009/02/aniversario.jpg"><img style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 253px; CURSOR: hand; HEIGHT: 344px" alt="" src="http://lapetiteenbelgique.files.wordpress.com/2009/02/aniversario.jpg" border="0" /></a>Tal dia coma hoxe de hai un ano comenzou este recunchiño a dicir cousas, sen guión pero con emoción. Todo o que sentia fíxose eco entre todos vós, e todos vós replicastes o que sentiades.<br /><div>Logo partin a outros lugares virtuais, a navegar polos ceros e uns, para chegar ás vosas entrañas, aos vosos corazóns, e pronto nos chegamos a coñecer, ainda que solo fora un pouquiño, que é como sempre se coñecen ás persoas: un pouquiño.</div><div>I é que detras de toda esta parafernalia atopámonos unha chea de persoas, que si non fora pola tecnoloxía igual nunca nos encontraríamos coa profundidade con que o facemos a cotío.</div><div>Por elo hoxe estou de celebración. E como non podía ser doutro xeito, espero celebrar moitos aniversarios mais. ¿Unídesvos á miña festa?</div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-46386459839434432182009-10-23T15:55:00.002+02:002009-10-23T16:11:04.093+02:00Xustiza de risa<a href="http://static.noticiasdenavarra.com:81/images/2009/10/05/alakrana2_1.jpg"><img style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 382px; CURSOR: hand; HEIGHT: 220px" alt="" src="http://static.noticiasdenavarra.com:81/images/2009/10/05/alakrana2_1.jpg" border="0" /></a>Somos capaces de coñecer a idade dunha alimaña fosilizada (que non fala) de centos e miles de anos. Con unha análise de ADN podemos distinguir a calquera persoa de entre todos os seus semellantes. Coñecemos o xenoma ao dedillo, ata o punto de crear un ser idéntico a outro.<br />E con todo isto non somos capaces de saber a idade dun mozo de 17 anos (ou de 19), que aínda está vivo, e que de momento fala.<br />Todo isto non deixaría de ser unha mera situación curiosa que nos permitiría rirnos do sistema xudicial que nos tutela.<br />Pero cando por este despropósito uns mariñeiros están secuestrados un dia mais e as súas familias non saben case nada de como se atopan, entón é cando un se cabrea.<br />Mentres os peritos analizadores de dentes cambian de opinión diariamente, e os xuíces pásanse a pataca coma se lles fora estourar nas mans, estamos a por en risco a vida dos nosos conviciños.<br />I eu digo: ¿si non se da sabido a idade do pirata polos dentes, non será mellor partirllos e que el mesmo diga a idade que ten? (método tradicional). I é que este método ás veces funciona e con un 100% de probabilidades de éxito.<br />Que alguén pense dunha vez nos secuestrados do Alakrana.<br /><div align="center"><span style="font-size:85%;"><em>Foto: Atuneiro á deriva</em></span></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-63799450539213692942009-10-16T16:06:00.004+02:002009-10-16T16:36:21.793+02:00CriseEu, que tendo a ser mais materialista que espiritual, sempre crin que o problema que estamos a padecer era debido a unha crise económica sen precedentes, fronte os que argumentaban que o que estamos a vivir é debido a unha crise de valores. <div><br /><br /><div>Pois ben!!!. Acábanme de convencer os segundos, despois de ver os motivos polos que pechan os negocios. Este é o cartel que aparece na porta do que antes era unha cafeteria.</div><br /><div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393203036061690274" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/StiBlj4D6aI/AAAAAAAAD_I/wCnONTGMypg/s320/DSC_0002-1.JPG" border="0" /></div></div><br /><p>Pero este non é o único, pois xusto ao lado aparece este outro,</p><br /><p><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5393204316829760146" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 214px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/StiCwHG9upI/AAAAAAAAD_Q/ZvmPfALWTDg/s320/DSC_0003-1.JPG" border="0" /></p><br /><p>Crise de valores en toda regla, que levou a engrosar a lista de parados a todos os empregados desta empresa.</p><p>E para colmo de males hai quen é o demo e escribe coma o demo.</p><p>P.D.: Tomo nota do tirón de orellas de Zeltia, que xa me dixo que ia sendo horas de actualizar o blogue.</p>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-5451113580389065532009-09-21T19:41:00.003+02:002009-09-23T00:41:14.403+02:00Marionetas<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi673P7CLQevsuBTBCP4KnKV9Fiz9cNhFw_f1enuAPloO3080yFrp43G9EjGzn9qwvePM7IvEJybRChy-1rHbzcBST120GF7T2ordiVo6Y_H9YdT-gqxocTy-eqGLWTptS4JCF1qlT9cSVP/s1600/marioneta+d3a.jpg"><img style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 324px; CURSOR: hand; HEIGHT: 276px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi673P7CLQevsuBTBCP4KnKV9Fiz9cNhFw_f1enuAPloO3080yFrp43G9EjGzn9qwvePM7IvEJybRChy-1rHbzcBST120GF7T2ordiVo6Y_H9YdT-gqxocTy-eqGLWTptS4JCF1qlT9cSVP/s1600/marioneta+d3a.jpg" border="0" /></a> Todo periodista aspira a ser independente. Toda información debe darse coa maior obxetividade posible, minimizando os sesgos.<br /><br /><div><div>Mais resulta que a información é poder, polo que convértese nunha meta manipular a información de xeito que se plasme como un desexa. E para iso empréganse periodistas e empresas de comunicación.</div><br /><br /><div>Liña editorial se lle chama ao don de aplicar un sesgo cara un determinado lado, impedindo que a información chegue a nós con obxetividade e impedindo aos periodistas dicir o que pensan de verdade. Igualiño que marionetas movidas con fios.</div></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-38105413841846394922009-09-13T18:20:00.000+02:002009-09-13T18:20:37.394+02:00Nota informativa<div style="MARGIN: 0px auto 10px; TEXT-ALIGN: center"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sq0b1MGEuuI/AAAAAAAAD8s/HVd07Kw5TAM/s1600-h/P060809_11.16.JPG"><img alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sq0b1MGEuuI/AAAAAAAAD8s/HVd07Kw5TAM/s320/P060809_11.16.JPG" border="0" /></a> </div>Hai anuncios que son claros e concisos, pero hai outros ambiguos e enmarañados. E o que para uns pode ser claro para outros pode estar enrevesado. A min, visto o cartel, non me queda claro a partir de que dia non podo facer ruidos excesivos.<div style='clear:both; text-align:CENTER'><a href='http://picasa.google.com/blogger/' target='ext'><img src='http://photos1.blogger.com/pbp.gif' alt='Posted by Picasa' style='border: 0px none ; padding: 0px; background: transparent none repeat scroll 0% 50%; -moz-background-clip: initial; -moz-background-origin: initial; -moz-background-inline-policy: initial;' align='middle' border='0' /></a></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-91202621704646901092009-08-24T11:14:00.004+02:002009-08-24T11:37:57.084+02:00Formas<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ_twdlojkid5Z9S1Aaqef-Ujo_EwLxU9ilX3qAy-Qp8TBGbAs_iRLSJ97KP846FmYiodHZcIwFMi7mxxTpCDMe4bWMhLhx6SEojpXhyi9DjuP0Do2SgAijhnu2lDU4Ca50sweJxRMrKgB/s1600-h/DSC_0002.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5373461731412582306" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ_twdlojkid5Z9S1Aaqef-Ujo_EwLxU9ilX3qAy-Qp8TBGbAs_iRLSJ97KP846FmYiodHZcIwFMi7mxxTpCDMe4bWMhLhx6SEojpXhyi9DjuP0Do2SgAijhnu2lDU4Ca50sweJxRMrKgB/s320/DSC_0002.JPG" border="0" /></a><br /><div>Moitas veces damos mais importancia á forma que ao fondo. Sempre compre facer as cousas según o xeito que establece non sei que "cánones". Hai que marcar estilo, se saber definilo, ou definirse.<br /><br /><div>E ao fondo non se lle adica nin a mais mínima reflexión, sempre que as formas sexan as que se acostuma.</div><br /><br /><div>Vista a forma da foto eu considérome un homosexual. Mais se nos fixásemos no fondo o que son é un larpeiro. </div><div> </div><div>¡Que bos están os tomates da horta de meu pai!.</div><div> </div></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-27956359109614072262009-08-05T21:41:00.005+02:002009-08-05T22:10:50.024+02:00X Tantos<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqZ7FOXIYhpQWzKDo0PQSYTd1CzBYNyn2B_LuEKze6UsJNeryQoSd_ZrP-kZn9tKKUYJdDp4b_9zkRz0uBruY8xa092NnQfIzue_tzHTcgIE1IXu5UJkjaX8M0FV8sE-2f8xyP6akji-6X/s1600-h/DSC_0043.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5366574351252878210" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqZ7FOXIYhpQWzKDo0PQSYTd1CzBYNyn2B_LuEKze6UsJNeryQoSd_ZrP-kZn9tKKUYJdDp4b_9zkRz0uBruY8xa092NnQfIzue_tzHTcgIE1IXu5UJkjaX8M0FV8sE-2f8xyP6akji-6X/s320/DSC_0043.JPG" border="0" /></a><br /><br />Eu son partidario de marcar a X na renda para a igrexa católica, apostólica e romana.<br /><br /><br />E porqué?, preguntarédesvos. Pois porque o IRPF é un imposto directo, e os fieis seguidores da igrexa de Cristo estarán purificando a sua ialma proporcionalmente aos ingresos obtidos nesta estadía terrenal.<br /><br /><br />Estaremos aportando ao plan de pensións da eternidade con cómodas cuotas que nos permitan chegar a fin de mes, e sin un mes non é posible aportar, que Deus nos perdoe.<br /><br /><br />Todo isto vai en contraposición co imposto indirecto que supón o pago de responsos e misas, así como outro tipo de actos litúrxicos. Estes impostos non dependen da renda de cada un, polo que págano en igual cuantía pobres e ricos. Igualiño que o IVE.<br /><br /><br />Cando nos "aconsellan" traer a sete ou oito curas para cantarnos pregarias e rogos cando facemos a viaxe para o mais alá, dise que é para ir ao ceo, de xeito que cantos mais curas haxa con maior brancura chegaremos ao carón de noso Señor. Eu non sei se con maior brancura, pero o que si sei é que se chega antes porque un bota á correr para alonxar os tímpanos espirituais desas voces "aterciopeladas" canto antes. E cuns poucos euros menos no peto, tantos como un número múltiplo das voces que nos empurran cara o ceo.<br /><br /><br />¿E que pasa con aqueles cuxas familias non poden pagar ese imposto indirecto?. ¿Convertirase a súa viaxe nun camiño de espiños en vez de pétalos de rosa?. ¿E si ainda por enriba non marcaron a X na renda?. Pois que o Banco da Eternidade non lles ha de prestar nin un peso.<br /><br /><br />Filliños, marcade con unha X a casilla da Igrexa, xa que ao igual que ocorre coa Facenda Pública, Igrexa somos todos, pero uns mais que outros.<br /><br /><div align="center"><em><span style="font-size:85%;">Foto: ¿A cruz de Cristo ou a X da renda?</span></em></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-30233174378019629772009-07-27T17:22:00.004+02:002009-07-27T18:10:04.238+02:00AnfibioUnha cualidade que ansiamos os humanos é a de movernos con total liberdade. De ahí que, dende tempos inmemoriais, o home busque e invente trebellos que nos permitan movernos por terra, mar e aire.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDTnL1GCYsdelHjtnYpDWXbk4rTxoOE201DSSjl2-eRocnw4VHtC0CgMJBR0vmnOVRjQUVsg-MNfpeEZ4mmbosoj1wPmEFS9H9ZWVk0UH7AsMxWRQ9GApyvu5Gxr81dDb2Hqeemz0lkm2c/s1600-h/DSC_0209.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5363172713920859442" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDTnL1GCYsdelHjtnYpDWXbk4rTxoOE201DSSjl2-eRocnw4VHtC0CgMJBR0vmnOVRjQUVsg-MNfpeEZ4mmbosoj1wPmEFS9H9ZWVk0UH7AsMxWRQ9GApyvu5Gxr81dDb2Hqeemz0lkm2c/s320/DSC_0209.jpg" border="0" /></a><br /><div>Ansiamos movernos con liberdade pero logo non disfrutamos desas viaxes e facémolas con rapidez posto que as consideramos unha perda de tempo. Buscamos coches con centos de cabalos, avións que voan á velocidade do son ou barcos que rompen as olas antes de que rompan elas.</div><br /><div>E todo isto ainda co risco de perder a vida no intento. ¿Non sería mellor disfrutar do que ansiamos?</div><br /><div></div><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;"><em>Foto: ¿Vehículo anfibio?</em></span></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-41097833753016481482009-07-10T12:32:00.004+02:002009-07-10T12:38:29.102+02:00O Conxuro da queimada<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-6JP2JzV8EcBB2Pr89q-81NnM64wkmBwgmvao2clnCsXoNiJ79L6S-cO-Z0YD0REjSamAoBmh-2WBDxstr8AYfcxB0Td2XrZRVbARPUYhc-VUGWfRXoeLQojUQ2zpHqTtArzVqiLaEJ4k/s1600-h/Queimadapic.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356778704209763378" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 216px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-6JP2JzV8EcBB2Pr89q-81NnM64wkmBwgmvao2clnCsXoNiJ79L6S-cO-Z0YD0REjSamAoBmh-2WBDxstr8AYfcxB0Td2XrZRVbARPUYhc-VUGWfRXoeLQojUQ2zpHqTtArzVqiLaEJ4k/s320/Queimadapic.jpg" border="0" /></a><em><strong>"Mouchos, coruxas, sapos e bruxas. Demos, trasnos e dianhos, espritos das nevoadas veigas. Corvos, pintigas e meigas, feitizos das mencinheiras. Pobres canhotas furadas, fogar dos vermes e alimanhas. Lume das Santas Companhas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios. Oubeo do can, pregon da morte, foucinho do satiro e pe do coello. Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello. Averno de Satan e Belcebu, lume dos cadavres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernales cus, muxido da mar embravescida. Barriga inutil da muller solteira, falar dos gatos que andan a xaneira, guedella porra da cabra mal parida. Con este fol levantarei as chamas deste lume que asemella ao do inferno, e fuxiran as bruxas acabalo das sas escobas, indose bañar na praia das areas gordas. ¡Oide, oide! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no agoardente, quedando asi purificadas. E cando este brebaxe baixe polas nosas gorxas, quedaremos libres dos males da nosa ialma e de todo embruxamento. Forzas do ar, terra, mar e lume, a vos fago esta chamada: si e verdade que tendes mais poder que a humana xente, eiqui e agora, facede cos espritos dos amigos que estan fora, participen con nos desta queimada."</strong></em><br /><div></div><br /><div>Asegúrovos que non quedou nadiña, e pronto pasamos do conxuro ao aturuxo.</div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-79845516669159013002009-06-25T18:36:00.003+02:002009-06-25T19:27:04.909+02:00Normas<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgok0h0CQtSOrp69_RGyn62j5g0czAeNkyWlS8jZqD5eORtU0QyfhWU4nHBuYvCVNKPkQ3n5eciXSHluiqJv8npYGCrYeZaXJfZ_bv4gdzQRf6LD9wiriMVN-ZS4HwSMKFy5yEgs7wk-fpX/s1600-h/punto+geodesico.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5351317342608208754" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 218px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgok0h0CQtSOrp69_RGyn62j5g0czAeNkyWlS8jZqD5eORtU0QyfhWU4nHBuYvCVNKPkQ3n5eciXSHluiqJv8npYGCrYeZaXJfZ_bv4gdzQRf6LD9wiriMVN-ZS4HwSMKFy5yEgs7wk-fpX/s320/punto+geodesico.jpg" border="0" /></a>Precisamos normas para poder convivir dun xeito ordeado. Para que todos saibamos o que temos que facer en cada momento, e ainda que nos parezan, ás veces, obvias, compre telas sempre en tempo e forma á nosa disposición.<br /><br /><br />As normas nacen coa promulgación, crecen enriquecéndose (con novas aportacions, con debates políticos ou técnicos), reprodúcense coa xurisprudencia e outras fontes de interpretación, e morren coas derogacións.<br /><br /><br />E sempre ha de haber uns controladores de que as normas pasen por todas estas fases naturais e que velen pola sua aplicación que, xunto con un réxime sancionador, aseguren o seu cumplimento por todos nós. E consigamos vivir todos dun xeito non anárquico. Parece un proceso lóxico.<br /><br /><br />Pero claro, cando quen ten que controlar que o fin sexa o cumplimento das normas contando con sancions como medio, se adica a colocar como fin a proposición de sacións empregando como medio, ou como excusa, o cumprimento das normas, entón complicase todo.<br /><br /><br />E complícase tanto que nin cumpren as normas os controladores nin os controlados. Vivimos todos un pasiño mais cerca da anarquía.<br /><br /><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;">Foto: Penedo penado</span></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-32081791082755651322009-06-04T13:52:00.005+02:002009-06-04T15:01:58.170+02:00Leña<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYnXICcwEbfaQdJ2w9gVkf7huiv46ZWnCEUkJWJ7DyRlXHVfsCgV80cne4lV7gKzxJiztUQkJdHNEWCtnSw5N_CNt1nhUsf2yk_nEzKzyUxCl58CgTL_HVujOscwhZKqQUfK8I2DLHOFvm/s1600-h/DSC_0270.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343456333952517074" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 214px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYnXICcwEbfaQdJ2w9gVkf7huiv46ZWnCEUkJWJ7DyRlXHVfsCgV80cne4lV7gKzxJiztUQkJdHNEWCtnSw5N_CNt1nhUsf2yk_nEzKzyUxCl58CgTL_HVujOscwhZKqQUfK8I2DLHOFvm/s320/DSC_0270.JPG" border="0" /></a>A moitos nos gusta facer leña da árbore caída, porque é moi fácil. Non fai falla tirala ao chan, paso previo para facer pitelas dunha árbore. A ninguén se nos escapa que ademais tirar unha árbore rexa e forte, aparte de dar que facer, é perigoso, xa que nos pode caer enriba con consecuencias tráxicas.<br /><br /><br /><br />Por iso buscamos arbores que xa están no chan e logramos o que nos propoñemos: facer leña. Sin embargo moitas veces os que conquiren facer leña da arbore caída non teñen lareira nin cociña económica. A leña convirtese nun residuo da árbore, que moitas veces estorba.<br /><br /><br /><br />Volvemos entón a coller o camiño fácil e deixamos a leña no mesmo sitio onde un dia houbo unha arbore caída, onde un día houbo unha arbore forte e ergueita.<br /><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;"><em>Foto: Árbore caida esperando ser leña</em></span></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-81320008650496602372009-05-27T23:49:00.003+02:002009-05-27T23:54:26.248+02:00Nerón<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG1nwpSHstrmLtJcu7sMTdA6nbWHlKp_bh79LNuFiXTmbpU6W4NQLXPxi7h8JF95rnfk5EC4X3LYqiBCpFCN-VX-JabkRh3lCL0co0v0nhjxtKRCG-YKj92gVOXTJDbtTsywMHf8Bd0pGu/s1600-h/foto_366057_CAS.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5340624816295136386" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 123px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG1nwpSHstrmLtJcu7sMTdA6nbWHlKp_bh79LNuFiXTmbpU6W4NQLXPxi7h8JF95rnfk5EC4X3LYqiBCpFCN-VX-JabkRh3lCL0co0v0nhjxtKRCG-YKj92gVOXTJDbtTsywMHf8Bd0pGu/s320/foto_366057_CAS.jpg" border="0" /></a><br /><div>Arde Roma co mellor equipo do mundo.</div><br /><div></div><br /><div><span style="font-size:180%;"><span style="color:#990000;">¡¡</span><span style="color:#000099;">ÁR</span><span style="color:#990000;">DE</span><span style="color:#000099;">LL</span><span style="color:#990000;">E O</span> <span style="color:#000099;">EI</span><span style="color:#990000;">XE</span><span style="color:#000099;">!!</span></span></div><br /><div></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-85578036315892413722009-05-22T13:34:00.002+02:002009-05-22T14:05:30.112+02:00Concurso-Sorteo Fin de Semana en Galicia<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/ShaU2J-Bb6I/AAAAAAAACqE/7fWczWW05M8/s1600-h/LogoConcursoCRurais.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5338618066404208546" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 271px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/ShaU2J-Bb6I/AAAAAAAACqE/7fWczWW05M8/s320/LogoConcursoCRurais.jpg" border="0" /></a><br /><div>Que non decaia!. Para que non se vos olvide, ainda se pode pedir número para o concurso dunha fin de semana nunha casa rural galega, promovido por un blogalego en Catalunya: <a href="http://semprengalicia.blogspot.com/"><em>"Sempre en Galicia".</em> </a>O seu autor é Xulio, un locutor de <a href="http://www.cornellaweb.com/radio/">Radio Cornellá </a>que fai nese país un programa de radio integramente en galego. E neste sitio web conta todos eses programas, para quen non podemos escoitar esa emisora, por causa da distancia.</div><br /><div>Eu xa teño número, pois díxome desta iniciativa o blogueiro, armadanzas onde os haxa, <a href="http://chousadaalcandra.blogspot.com/">Chousa da Alcandra</a>. E teño un número ben chulo para que o dia 14 de xuño saia agraciado nalgunha das casas participantes: 0 25 (o cuarto dun cento).</div><br /><div>Todos os que queirades participar somentes tedes que enviar un correo a <a href="mailto:semprengalicia@gmail.com">semprengalicia@gmail.com</a> solicitando número, según as <a href="http://semprengalicia.blogspot.com/2009/05/concurso-sorteo-dunha-fin-de-semana-en.html">bases</a> indicadas no blogue de Xulio. Así que, si ainda non o fixestes, anímovos a conquerir número, xa que os premios son moitos e bos:</div><br /><ul><br /><li><strong>Casa 1-</strong><a href="http://www.xaneladalua.biz/"><strong>Xanela da Lua</strong></a>: Pequena e acolledora casa rural, con suxerente e acertado nome, situada na mesma costa da Morte, en Lira (Carnota). Ao pé maior horreo de Galicia, con rivalidade coñecida co horreo de Carnota, moi próximo. Ao pé da praia de maior extensión de Galicia. Casiña de seis habitacións e que conta con vistas cara o mar bravo e grandioso da costa da morte.</li><br /><li><strong>Casa 2-</strong><a href="http://www.santamarinadaponte.com/"><strong>Santa Maria da Ponte</strong></a>: En Viana do Bolo (Ourense), e nun entorno cunha fermosa paisaxe, á beira dun castiñeiro centenario, unha das arbores mais emblemáticas de Galicia, atopase este hotel spa. A estancia combina descanso e aventura, pois se inclúen no prezo da mesma rutas en bici e de sendeirismo.</li><br /><li><strong>Casa 3-</strong><a href="http://www.hotelviladeviana.com/"><strong>Hotel Vila de Viana</strong></a>: Situado praza maior da vila de Viana do Bolo (Ourense). Aparte dos servicios propios dunha casa de turismo teñen unha xoiería que pretende recuperar a tradición familiar, posto que os antepasados dos propietarios rexentaban outra na mesma vila.</li><br /><li><strong>Casa 4-Hotel restaurante A Nosa Casa</strong>: O nome poderianos indicar que estemos en calquera vila de Galicia, posto que é un nome moi empregado para este tipo de negocios na nosa terra. Neste caso estamos, de novo, en Viana do Bolo. O cocido e as androias son o estandarte desta casa. Todo un luxo gastronómico.</li><br /><li><strong>Casa 5-Hotel O Retorno</strong>: Tamen situado en Viana do Bolo. Acordome neste intre de cando tocaba na Banda de Musica do meu pobo e fomos a tocar a Viana do Bolo. Acordome de dar os pasarruas e a procesión por unhas ruas moi empinadas, que coa xunto coa calor que facía aquel dia, si que mereciamos descansar, por exemplo, neste hotel.</li><br /><li><strong>Casa 6-O Mirador da Ribeira</strong>: Situado en Viana do Bolo, cunha galeria que chama a atención. Na Rua Santo Cristo atopase esta casa que seguro fará as delicias dos seus hospedes.</li><br /><li><strong>Casa 7 - Casa Rural Rosalía</strong>: Situada en Lobios, en pleno parque natural. Un lugar para pasar uns dias nun entorno privilexiado. Rosalía estaría encantada de escribir uns versos adicados a estas terras.</li><br /><li><strong>Lote de productos-</strong><a href="http://www.queixosdoxures.com/index.php"><strong>Queixos do Xures</strong></a>: Queixos feitos artesanalmente con leite de cabra que se alimentan no parque natural serra do Xures-Baixa Limia, no sur de Ourense, e sal. Todo un luxo para o agraciado que poderá probalos. A quen non lle toque pero lle apetezca probar pode acceder á sua páxina web onde os poderá mercar, aparte de facer outras moitas consultas. Unha páxina cun deseño amigable e pola cal quero felicitar ao promotor da mesma.</li></ul><br /><p>Iniciativas deste tipo han de contar coa nosa colaboración e apoio, para que cada vez se fagan mais grandes e variadas. E para que Xulio, artífice desta idea, vexa recompensado todo o seu traballo, que non foi pouco.</p><br /><p>¡ A PARTICIPAR TODO O MUNDO!</p>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-12457782382236207082009-05-13T17:32:00.004+02:002009-05-13T18:21:45.591+02:00Fátima<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SgrvgzG2s8I/AAAAAAAACm4/TK2y6SiGhBQ/s1600-h/fatima.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5335340055327585218" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 238px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SgrvgzG2s8I/AAAAAAAACm4/TK2y6SiGhBQ/s320/fatima.jpg" border="0" /></a><br /><div>Hoxe, dia 13 de Maio, é o dia de Fátima. En moitos lugares de Galicia e Portugal se celebra esta festividade e se honra a esta virxe.<br />É unha excusa perfecta para visitar algún dos santuarios que albergan a sua imaxe e así venerala. Pero si non se pode asistir non hai problema porque agora podes seguir a novena en directo por internet. A parroquia de <a href="http://www.fatimaourense.com/">Fátima en Ourense </a>ven de por en marcha esta iniciativa para que fieis de todo o mundo podan seguir os actos litúrxicos.<br />A Igrexa non mira para outro lado en relación coas novas tecnoloxias e incorpóranas as celebracións. Espero que deixe de mirar para outro lado noutros aspectos da vida que evolucionan inexorablemente.<br />Só falla que se emita a misa dos domingos. Así non haberá excusa para non asistir á misa. Ainda que a min o cura diciame de pequeno que ver a misa pola televisión era pecado....... pero non mortal.<br />Si queredes asistir á misa virtual: <a href="http://www.novena09.es/">http://www.novena09.es/</a></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-40150196784268504902009-05-07T12:57:00.003+02:002009-05-07T13:21:04.431+02:00Giveaway of the day<a href="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SgLD4m9BRQI/AAAAAAAACiI/24cgjVMHXrw/s1600-h/logo-wide.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5333040286056662274" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 56px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SgLD4m9BRQI/AAAAAAAACiI/24cgjVMHXrw/s320/logo-wide.gif" border="0" /></a>Non. Non se trata do novo filme de James Bond.<br />Quero compartir con todos vós esta <a href="http://es.giveawayoftheday.com/"><em>páxina web</em> </a>que me pareceu sorprendente. Trátase dun sitio onde todos os dias se pon a disposición de todo o mundo un programa comercial con licencia de uso para a sua descarga de xeito gratuíto.<br /><br />Hai que descargalo durante 24 horas, pasadas as cales xa non o podes descargar gratuítamente posto que xa está colgado o programa do dia seguinte.<br /><br />Pemitenos conquerir programas de xeito legal, con licencia de uso como dixen, e sen desembolsar un euro, nin dar datos ninguns, nin nada de nada. Simplemente acceder á paxina, pulsar o boton descargar programa, si nos interesa, e listo. Funciona e non hai segundas partes, nin trucos. E está en cristiano. ¿Que mais se pode pedir?<br /><br />A idea paréceme moi boa e por iso a comparto con todos. No widget que poño no lateral aparece todos os dias o programa disposto para descargar. Este widget facilitase na propia páxina web para quen o desexe.<br /><br />Enlace: <a href="http://es.giveawayoftheday.com/">http://es.giveawayoftheday.com/</a>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-84131389366203494142009-05-05T13:40:00.003+02:002009-05-05T14:22:01.919+02:00Os corsarios da SGAE<a href="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SgAvJlI7mrI/AAAAAAAACgg/2B0U1PsK8Dc/s1600-h/logo_index_i.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5332313800441567922" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 205px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SgAvJlI7mrI/AAAAAAAACgg/2B0U1PsK8Dc/s320/logo_index_i.jpg" border="0" /></a> <div>A piratería quedalles pequena a esta panda de gandules. Eu non teño palabras para calificar a forma de proceder desta xente. E non me creo nada que velen polos intereses dos autores porque os autores seguro que non aceptan estas prácticas.</div><br /><div>O pequeno Juanma é un cativiño que padece o sindrome de Alexandre, unha doenza rara pola cal o neno quedará tetrapléxico, sordo e cego. O pequeno necesita duns medicamentos que se están a desenrolar en EE.UU para que a sua vida sexa a normal de calquer pequeno. E para elo necesitanse coma sempre, cartos. Moitos cartos.</div><br /><div>Os pais de Juanma están a facer todo o que poden e estan a chamar a moitas portas para recadar o importe necesario. Unha desas portas foi a de David Bisbal, o cal tras escoitar o que move a eses pais, decide facer un concerto cuxa recadación irá destinada a financiar parte dos fondos necesarios para esa medicación.</div><br /><div>Pois ben, solo á SGAE se lle pode pasar pola cabeza esixir o 10% da recadación en concepto de dereitos de autor, fixeronlle firmar uns documentos a eses pais onde se comprometían a pagar 5.000 euros á SGAE.</div><br /><div>A nova chega a coñecemento dos medios. E publican a nova en xeito de denuncia, de forma que a esta hora, ante a revolta montada, decidiron ceder o importe que reclamaron anteriormente.</div><br /><div>Eu, repito, non teño palabras para calificar esta forma de proceder, pero tampouco me extraña moito vindo de quen ven.</div><br /><div>Aquí tedes o enlace da noticia: <a href="http://www.elmundo.es/elmundo/2009/05/05/espana/1241520638.html">http://www.elmundo.es/elmundo/2009/05/05/espana/1241520638.html</a></div><br /><div>E aqui poño o enlace da paxina de web que canaliza as axudas a Juanma: <a href="http://www.ayudajuanma.es/">http://www.ayudajuanma.es/</a></div><br /><div></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-65146751568557664002009-04-30T20:53:00.003+02:002009-04-30T21:26:14.087+02:00Premio<a href="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sfn5crtSnsI/AAAAAAAACfI/FEaJ35lzPJI/s1600-h/maneiro.PNG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5330565905134034626" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 140px" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/Sfn5crtSnsI/AAAAAAAACfI/FEaJ35lzPJI/s320/maneiro.PNG" border="0" /></a><br /><br />Por fin o meu blogue conqueriu un premio. Un deses que de vez en cando alguen che da e pasas media tarde facendo as tarefas que che mandan. Por fin, chegou o primeiro, i espero que non sexa o último (ja,ja esto digo con certo <em>"recochineo").</em><br /><br /><br />E a quen lle teño que dar as miñas gracias mais sinceiras: a <a href="http://areasfs.blogspot.com/">Carlos Sousa</a>. Reputado comentarista e acompañante da blogosfera que todos coñecedes ben. Vindo del este premio para min xa ten a consideración dun Pullitzer.<br /><br /><br />En fin, como ben dice Carlos no seu blogue, <a href="http://areasfs.blogspot.com/">dende Areas cara a Ponte</a>, teño que facer unha chea de cousas para ser digno portador deste premio, a saber:<br /><br /><br /><br /><br /><br /><ul><li><em><strong><span style="color:#ff6600;">Exhibir a imaxe do premio “Olha que blog Maneiro”. </span></strong></em></li><li><em><strong><span style="color:#ff6600;">Exhibir o nome do blogue que concedeu o premio. </span></strong></em></li><li><em><strong><span style="color:#ff6600;">Indicar outros 10 blogues propostos para seren maneiros.</span></strong></em></li><li><em><strong><span style="color:#ff6600;">Comunicar o premio aos blogues seleccionados.</span></strong></em></li><li><em><strong><span style="color:#ff6600;">Publicar as regras.</span></strong></em></li><li><em><strong><span style="color:#ff6600;">Comprobar que os blogues premiados seguen as normas.</span></strong></em></li></ul><br /><br />Asi que vamos por orden: a imaxe, publicada; o nome do meu benefactor, publicado; as regras, publicadas. E blogues propostos por min e merecentes dun premio destas características, aos cales lles comunico a boa nova e mais hei de comprobar si cumpren as regras:<br /><br /><br /><ul><li><a href="http://chousadaalcandra.blogspot.com/">Chousa da Alcandra</a>, que a imaxe do premio vaille a xogo co deseño do seu blogue</li><li><a href="http://yodeambulo.blogspot.com/">Artabria</a>, que ultimamente deambula bastante</li><li><a href="http://mer-falamos.blogspot.com/">Mer</a>, que deu coa clave da pandemia do século: é unha gripe.</li><li><a href="http://cuspedepita.blogspot.com/">Cuspedepita</a>, pola boa sintonia e compenetración entre Galicia e Arxentina.</li><li><a href="http://ocadernodebitacora.blogspot.com/">Avelaiña</a>, que me gustan moito as suas historias.</li></ul><br /><br />..... e xa me cansei, raio. Que xa non debe quedar ninguén que non teña este premio.<br /><br /><br />Así que o resto de agraciados serán aqueles que non o teñan e lles apeteza telo. Deixádeme un comentario si o queredes, que non sabedes o que vos perdedes.Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-72080984155815704532009-04-27T14:17:00.005+02:002009-04-27T17:53:25.233+02:00Que nos depara o futuro?<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigaxCfJV0sa0wsbKmOOtLYXpEK82Ij9uWmkUWVdzy4sCXX94KnXJSBDoOQBB7w7ldDjrGTXgIaU90q6Inrlw31nci7lyFnUve3c9BG2jO88w8oTPev0ly1CmWitZeeuUC_TGcjXBoPjD1h/s1600-h/cementerio1_picnik.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329399773524951794" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 244px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigaxCfJV0sa0wsbKmOOtLYXpEK82Ij9uWmkUWVdzy4sCXX94KnXJSBDoOQBB7w7ldDjrGTXgIaU90q6Inrlw31nci7lyFnUve3c9BG2jO88w8oTPev0ly1CmWitZeeuUC_TGcjXBoPjD1h/s320/cementerio1_picnik.jpg" border="0" /></a><br /><div>O coñecemento do futuro en xeral, e do noso en particular, sempre é algo que esperta en nós grande interese, e ata pagamos porque alguén nolo diga. De ahí que moitos persoas se adiquen profesionalmente a iso. E digo profesionalmente porque o que sí fan é gañar diñeiro decíndonos o que nos vai pasar no futuro.</div><br /><br /><div>Todos temos gran interés. Pero cando falamos de cando imos morrer as cousas cambian. Ante a fecha da nosa morte, si é que alguen a sabe, tapamos os oidos. I e que vivir sabendo cando imos morrer cambiaría os nosos actos dun xeito radical.</div><br /><br /><div>Pero si hai alguén que teña interés en saber a fecha da sua morte aquí vos mostro o <a href="http://www.test-de-la-muerte.com/?"><strong><em>"Test da Morte",</em></strong> </a>sitio web que contestando a unhas sinxelas preguntas vos dirá canto vos queda de vida, ou o que é o mesmo, que día ides a morrer.</div><br /><br /><div>Non deixa de ser un sitio web curioso, pero hei de admitir que a miña curiosidade está a loitar co feito de non querer saber a fecha da miña morte. Polo tanto ainda non fixen o test, pero ao mellor un dia destes igual o fago. A ver si alguén se atreve.</div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-26132715779454409562009-04-23T16:39:00.005+02:002009-04-23T17:01:11.516+02:00Un computador para todos<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFux3yP9uefdnmS-ffxOpHGJWb5kB5QosvwVtMhgFL3NYsI3xMnLWV3Xk2x-vBazsgPrynOXsfT47ynh52kcOwLPjm_Kr7e3RXvHAqs5f59bcukb4RugFG0AMSHJdnFo0QD_0nRh4fikmv/s1600-h/DSC_0158.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5327901702485029234" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFux3yP9uefdnmS-ffxOpHGJWb5kB5QosvwVtMhgFL3NYsI3xMnLWV3Xk2x-vBazsgPrynOXsfT47ynh52kcOwLPjm_Kr7e3RXvHAqs5f59bcukb4RugFG0AMSHJdnFo0QD_0nRh4fikmv/s320/DSC_0158.JPG" border="0" /></a><br /><br />O governo ten entre mans un ambicioso plan para facilitar un ordenador a cada cativo de educación primaria. A idea é ir acabando paulatinamente co emprego de libretas, blocs e incluso cos libros de texto, que parece ser que se van a dixitalizar para poder consultalos en liña.<br /><br /><br />Supoño que a posta en marcha e a sua efectiva implantación será costosa, tanto en recursos materiais como humanos, e suporá a implicación de moitos sectores, pero a idea é fantástica.<br /><br /><br />Conseguir que os cativos teñan como principal ferramenta de traballo un ordenador permitiralles ter acceso a unha cantidade de información enorme en tempo record. Pero non somentes se trata diso. Tratase tamén de educar aos cativos con un ordenador na man, de modo que se acostume o alumno a empregar o computador con xeito. Trátase de educar dentro de internet igual que se educa para interactuar co mundo real. Educar para viaxar polo mundo virtual.<br /><br /><br />I eso considero que é esencial para un futuro no que internet formará parte da vida cotiá como si de comer se tratara. Felicidades pola iniciativa.<br /><p align="center"><em><span style="font-size:85%;">Foto: Libros impresos en papel, ¿teñen os dias contados?</span></em></p><br /><br /><a href="http://www.elplural.com/politica/detail.php?id=33056">http://www.elplural.com/politica/detail.php?id=33056</a>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-72084485958935237192009-04-20T15:23:00.004+02:002009-04-20T16:29:07.420+02:00Cadeas<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh51pux_6GwMg3rj6K_7pahA1Om70EtyoGQ0V9n0OpHbzUJJe5Rjzn1iBfymffdMfWI-fIfq9R-JMdS9z_p13G69NKJuQ2N3ZHaHBnU9Ggm77nl7eSYUazAjaP_eidpG3W0kGDsWYRE_HYp/s1600-h/DSC_0062.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326779815355495826" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh51pux_6GwMg3rj6K_7pahA1Om70EtyoGQ0V9n0OpHbzUJJe5Rjzn1iBfymffdMfWI-fIfq9R-JMdS9z_p13G69NKJuQ2N3ZHaHBnU9Ggm77nl7eSYUazAjaP_eidpG3W0kGDsWYRE_HYp/s320/DSC_0062.JPG" border="0" /></a><br /><br />Os eslabóns dunha cadea, entrelazados uns con outros, unen as suas forzas de xeito que o resultado final é maior que a resistencia da suma de todos eles.<br /><br /><br />Por tanto o emprego de cadeas é moi util para aproveitar os efectos multiplicadores do seu uso. Cadeas de producción multiplican os productos que de alí saen. Cadeas de montaxe permiten ensamblar pezas a velocidade de vértigo. Cadeas humanas permiten realizar tarefas precisas que apuran o desenlace das mesmas dun xeito organizado.<br /><br /><br />Pero tamén se empregan para pechar cousas que non se queren volver a abrir. Na cadea pechamos a xente durante un periodo de tempo largo que non queremos que saia. Con cadeas reforzamos unha pechadura para que non sexa aberta.<br /><br /><br />E romper estas cadeas faise moi complicado. Precisanse unhas tenazas e moita forza para abrir aquelo que se quere pechar. Quitar un deses eslabóns implica romper a cadea, implica abrir o que esta pechado, implica maior axilidade mental e maior marxe de maniobra, implica acadar a liberdade.<br /><br /><br />Entón ¿para que se queren as cadeas?.<br /><br /><br /><div align="center"><em><span style="font-size:85%;">Foto: Rompe as cadeas, se podes</span></em></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-20513946184288361372009-04-13T13:34:00.003+02:002009-04-13T14:09:34.487+02:00Berlusconi<a href="http://3.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SeMqlJsF_AI/AAAAAAAACIA/4MEJl_KMIBw/s1600-h/terremoto.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5324146002226445314" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 192px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_-mrKcRIUWys/SeMqlJsF_AI/AAAAAAAACIA/4MEJl_KMIBw/s320/terremoto.jpg" border="0" /></a><br /><br />Teño tantas cousas que dicir deste home que xa non sei por onde empezar. O verdadeiro terremoto que ten Italia, con perdón, é este home á fronte do seu governo.<br /><br /><br />E precisamente, a raiz do terrible terremoto que sufriron os habitantes de L'aquila, aparece o cinismo deste home que non ten límites.<br /><br /><br />Fora mellor que non se presentara na zona do seismo, porque as suas palabras foron certamente desafortunadas. Solo a un home da sua clase se lle ocurre dicir á xente que ve como toda unha vida se ve reducida a unha morea de escombros que se tomen eso como <em>"si estiveran un dia de camping".</em> Como se lle nota que non foi a sua casa a que desapareceu.<br /><br /><br />Debeu ser que lle resultaba moi caro enviar a todos os damnificados a hoteis da costa para ir á praia, como xa apuntara, e decidiu facer da zoa cero un camping.<br /><br /><br />Ou ante o ofrecemento da comunidade internacional de axuda de medios técnicos ou económicos para facer que o trance dure o menos posible, a sua resposta non podia ser outra que non. <em>"Somos un país rico e non nos fai falta axuda de ninguen".</em> En todo caso, para arranxar as igrexas, dixo.<br /><br /><br />Pois as igrexas que as arranxe o Vaticano. O primeiro é levantar as casas de todos os que estan de camping para que poidan rematar as vacacións forzosas ás que se viron sometidos polo seu presidente.<br /><p> </p><p align="center"><em><span style="font-size:85%;">Foto: Camping a la italiana</span></em></p>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6578214805422636077.post-33210609594404510192009-04-04T17:51:00.004+02:002009-04-04T19:10:02.048+02:00Don Emilio Calatayud Perez<div><div>Emilio Calatayud Perez, dito así seguro que a moi poucos lles soa quen é, pero si lle engadimos que exerce como xuiz de menores en Granada entón seguro que moitos de vós xa sabedes de quen falo.</div><br /><br /><div>É o xuiz que dicta exemplares sentenzas cun único obxetivo: que o menor non volva a cometer ningún delito porque de verdade dase conta da gravidade do que fixo. Co único obxetivo de conquerir unha verdadeira reinserción dun menor que está en proceso de desenrolo dunha personalidade para o futuro. Como dice él <em>"si a xustiza de menores funciona como debe, estaremos disminuíndo a xustiza de mañá<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQcPbedsoygH9psldYNyz_zJHCCfWxpoXgRYn31E20WCg6wDDft8HPIGP0o3yRmY0zfraNM-_qUVDxvav4t4L_oTwIO_DFOX_m62gMewSnmfWWDrwLjP6Y5vtNReQN7Vqo5QYPpu_COJIo/s1600-h/DSC_0060.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5320884135889923762" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQcPbedsoygH9psldYNyz_zJHCCfWxpoXgRYn31E20WCg6wDDft8HPIGP0o3yRmY0zfraNM-_qUVDxvav4t4L_oTwIO_DFOX_m62gMewSnmfWWDrwLjP6Y5vtNReQN7Vqo5QYPpu_COJIo/s320/DSC_0060.JPG" border="0" /></a>".</em></div><br /><br /><div>Considera que o pilar esencial dunha sociedade é a <strong>educación</strong> das novas xeracións, e cre que educando aos nenos non será necesario castigalos de maiores. Os delitos cometidos por maiores son o resultado de malas prácticas educadoras na infancia.</div><br /><br /><div>Por enriba de todo isto, de que estemos dacordo cos seus pensamentos ou coas suas medidas, é un home que ve a xustiza de menores como un medio para facer ver ou facer entender. Cada caso precisa dunha sentenza única, baseada no sentido común. Non cre na xustiza que funcione coma as porcas parideiras que cando paren botan 12 ou 15 cochos uns detras doutros e todos iguais.</div><br /><br /><div>Como en case todo na vida, o sentido común debe ser un referente, e por desgracia cada vez empregase menos. De ahí a crise na que estamos inmersos no mundo capitalista, e dandolle pé a un réxime dictatorial como o comunismo cubano para berrar que razón tiñan. ¡Uns dictadores dándonos clases de como debe funcionar a sociedade!.</div><br /><br /><div>Insisto, a falla de sentido común levanos sempre a extremos, e para min os extremos nunca son bos. Á xustiza pasalle o mesmo. Temos unha xustiza vengativa, cuadriculada, na que se olvida que se está a xulgar persoas, onde a lei se convirte nun fin e olvídasenos que é un medio. Que a lei debese interpretar dentro de cada caso concreto. Por iso nos atopamos a persoas que rouban miles de millons e que estan na calle porque se pagan a sua liberdade, e a persoas que rouban unha barra de pan para poder levarse algo á boca metidos en chirona. A xustiza parece un caixeiro automático: "a sua sentenza, grazas. Caso cerrado", e pasamos páxina.</div><br /><br /><div>O sr. Calatayud, independentemente de que estemos dacordo con él ou non, analiza cada caso como o que é. E dicir, un rapaz que fixo algo malo, que o tivo que facer por algo, que é unha persoa que comete errores, pero que tamen os pode correxir ou sobrepoñerse a eles; e a lei é un medio para conquerir isto.</div><br /><br /><div>Para min é o exemplo de como deberiamos obrar todos, tendo en conta as nosas conviccións e mantendo o sentido común como referente.</div><br /><br /><div>O xuiz Calatayud soe rematar as suas intervencións públicas co "Decálogo para formar a un delincuente", do cal é o autor, e unha poesía de Martin Niemoeller. Eu vou a rematar este post con eles:</div><br /><br /><div></div><br /><br /><div><em><strong>DECÁLOGO PARA FORMAR A UN DELINCUENTE</strong></em></div><br /><br /><ol><br /><br /><li><em>Empece dende a infancia a darlle ao fillo todo o que lle pida. Así crecerá convencido de que o mundo enteiro lle pertence.</em></li><br /><br /><li><em>Non se preocupe pola sua educación ética ou espiritual. Espere a que alcance a maioría de idade para que poida decidir libremente.</em></li><br /><br /><li><em>Cando diga "palabrotas", riallas. Isto animarao a facer cousas cada vez mais graciosas.</em></li><br /><br /><li><em>Non lle regañe nin lle diga que algo do que fai está mal. Podería crearlle complexos de culpabilidade.</em></li><br /><br /><li><em>Recolla todo o que él deixa tirado: libros, zapatos, roupa, xoguetes, etc. Asi acostumarase a cargar a responsabilidade sobre os demais.</em></li><br /><br /><li><em>Deixelle ler todo o que caia nas suas mans. Coide de que os seus pratos, cubertos e vasos estén esterilizados, pero non de que a sua mente se encha de porcallada.</em></li><br /><br /><li><em>Reña a miudo co seu conxuxe en presencia do seu fillo. Así a él non lle doerá demasiado o dia en que a familia, quizais pola sua propia conducta, quede destrozada para sempre.</em></li><br /><br /><li><em>Delle todo o diñeiro que queira gastar. Non vaia a sospeitar que para dispoñer do mesmo é necesario traballar.</em></li><br /><br /><li><em>Satisfaga todo-los seus desexos, apetitos, comodidades e praceres. O sacrificio e maila austeridade poderían producirlle frustracións</em></li><br /><br /><li><em>Poñase da sua parte en calquer conflicto que teña cos seus profesores e veciños. Pense que todos eles teñen prexuizos contra seu fillo e que de verdade queren fastidialo.</em></li></ol><br /><br /><p><em><strong>POESÍA DE MARTIN NIEMOELLER, pastor protestante alemán.</strong></em></p><br /><br /><p><em>"Cando os nazis viñeron a buscar aos comunistas, gardei silencio, porque eu non era comunista.</em></p><br /><br /><p><em>Cando encarcelaron aos socialdemócratas, gardei silencio, porque eu non era socialdemócrata.</em></p><br /><br /><p><em>Cando viñeron a buscar aos sindicalistas, non protestei, porque eu non era sindicalista.</em></p><br /><br /><p><em>Cando viñeron a buscar aos xudeus, non protestei, porque eu non era xudeu.</em></p><br /><br /><p><em>Cando viñeron a buscarme a mín, non había ninguén mais que puidera protestar."</em></p><br /><br /><p><em></em></p></div>Barreirahttp://www.blogger.com/profile/07161296475475298380noreply@blogger.com10